Piridina(CAS #110-86-1)
Códigos de risco | R11 - Moi inflamable R20/21/22 – Nocivo por inhalación, en contacto coa pel e por inxestión. R39/23/24/25 - R23/24/25 – Tóxico por inhalación, en contacto coa pel e por inxestión. R52 – Nocivo para os organismos acuáticos R36/38 – Irrita os ollos e a pel. |
Descrición da seguridade | S36/37/39 - Use roupa de protección adecuada, luvas e protección para os ollos/a cara. S38 – En caso de ventilación insuficiente, usar equipo respiratorio adecuado. S45 – En caso de accidente ou se se sente mal, busque atención médica inmediatamente (mostralle a etiqueta sempre que sexa posible). S61 – Evitar a súa liberación ao medio ambiente. Consulte instrucións especiais/fichas de datos de seguridade. S28A - S26 – En caso de contacto cos ollos, lavar inmediatamente con abundante auga e buscar consello médico. S28 – Tras o contacto coa pel, lavar inmediatamente con abundante xabón. S24/25 – Evitar o contacto coa pel e os ollos. S22 – Non respirar o po. S36/37 - Use roupa e luvas de protección adecuadas. S16 – Manter lonxe de fontes de ignición. S7 – Manter o recipiente ben pechado. |
ID ONU | UN 1282 3/PG 2 |
WGK Alemaña | 2 |
RTECS | UR8400000 |
CÓDIGOS F DE LA MARCA FLUKA | 3-10 |
TSCA | Si |
Código HS | 2933 31 00 |
Nota de perigo | Altamente inflamable/nocivo |
Clase de perigo | 3 |
Grupo de embalaxe | II |
Toxicidade | DL50 oral en ratas: 1,58 g/kg (Smyth) |
Introdución
Calidade:
1. A piridina é un líquido incoloro cun forte olor a benceno.
2. Ten un alto punto de ebulición e volatilidade, e pode ser soluble nunha variedade de disolventes orgánicos, pero é difícil de soluble en auga.
3. A piridina é unha substancia alcalina que neutraliza os ácidos da auga.
4. A piridina pode sufrir enlaces de hidróxeno con moitos compostos.
Uso:
1. A piridina úsase a miúdo como disolvente nas reaccións de síntese orgánica e ten unha alta solubilidade para moitos compostos orgánicos.
2. A piridina tamén ten aplicacións na síntese de pesticidas, como a síntese de funxicidas e insecticidas.
Método:
1. A piridina pódese preparar mediante unha serie de métodos de síntese diferentes, o máis común dos cales se obtén pola redución da hidroxenación da piridinexona.
2. Outros métodos de preparación comúns inclúen o uso de compostos de amoníaco e aldehídos, a reacción de adición de ciclohexeno e nitróxeno, etc.
Información de seguridade:
1. A piridina é un disolvente orgánico e ten certa volatilidade. Debe prestarse atención ás condicións de laboratorio ben ventiladas ao usar para evitar a inhalación de sobredose.
2. A piridina é irritante e pode causar danos nos ollos, na pel e nas vías respiratorias. Durante o funcionamento, debe usarse o equipo de protección adecuado, incluíndo luvas, lentes e máscaras protectoras.
3. As persoas que estiveron expostas á piridina durante moito tempo son necesarias medidas de protección e control adecuadas.