3-oxo-3-4-dihidro-6-quinoxalinocarboxilato de metilo (CAS# 357637-38-8)
Introdución
O 3-oxo-34-dihidro-6-quinoxalinocarboxilato de metilo (CAS # 357637-38-8) é un composto con propiedades únicas no campo da química orgánica.
Polo aspecto, presenta xeralmente un estado cristalino específico ou forma de po, cunha cor branca ou branca, e ten características de aspecto físico relativamente estables. En termos de solubilidade, ten certo grao de solubilidade nalgúns disolventes orgánicos, como nalgúns disolventes orgánicos moderadamente polares como o acetato de etilo e o cloroformo, pero a súa solubilidade en auga é escasa.
Desde a perspectiva da estrutura química, as súas moléculas conteñen estruturas de quinoxalina e grupos carboximetilo. A estrutura da quinoxalina dota á molécula dun certo grao de aromaticidade e sistema conxugado, dándolle efectos electrónicos únicos e presentando sitios reactivos especiais ao participar en reaccións químicas. O grupo carboximetilo pode servir como un sitio importante para as reaccións de conversión e derivatización de grupos funcionais posteriores, por exemplo, pódese converter no ácido carboxílico correspondente mediante reaccións de hidrólise, e despois empregarse para construír compostos máis complexos que conteñan estruturas de quinoxalina.
No campo de aplicación, úsase a miúdo como un intermediario importante na síntese química farmacéutica, e é unha materia prima clave para a construción dalgúns derivados da quinoxalina con potencial actividade biolóxica. É de gran importancia para o desenvolvemento de novos fármacos para o tratamento de certas enfermidades; Ao mesmo tempo, no campo da ciencia de materiais, tamén se pode usar como bloque molecular funcional para sintetizar materiais orgánicos con propiedades optoelectrónicas especiais, axudando a desenvolver novos materiais funcionais.
Ao almacenar e utilizar, debido ás súas características de estrutura química e á súa potencial reactividade, é necesario evitar a exposición prolongada a luz intensa e ambientes de alta temperatura para evitar a descomposición ou reaccións químicas innecesarias. Ao mesmo tempo, debe manterse lonxe de produtos químicos ácidos e alcalinos fortes e colocarse nun ambiente seco, fresco e ben ventilado para garantir a estabilidade das súas propiedades químicas e a seguridade do seu uso.