1-dodecanol (CAS#112-53-8)
Códigos de risco | R38 – Irrita a pel R50 - Moi tóxico para os organismos acuáticos R50/53 – Moi tóxico para os organismos acuáticos, pode provocar efectos negativos a longo prazo no medio acuático. R36/38 – Irrita os ollos e a pel. R36/37/38 – Irrita os ollos, as vías respiratorias e a pel. |
Descrición da seguridade | S61 – Evitar a súa liberación ao medio ambiente. Consulte instrucións especiais/fichas de datos de seguridade. S37/39 - Use luvas adecuadas e protección para os ollos/a cara S29 – Non verter nos sumidoiros. S26 – En caso de contacto cos ollos, lavar inmediatamente con abundante auga e buscar consello médico. S60 – Este material e o seu recipiente deben ser eliminados como residuos perigosos. S36 - Use roupa de protección adecuada. |
ID ONU | UN 3077 9/PG 3 |
WGK Alemaña | 1 |
RTECS | JR5775000 |
TSCA | Si |
Código HS | 29051700 |
Clase de perigo | 9 |
Grupo de embalaxe | III |
Toxicidade | DL50 oral en coello: > 5000 mg/kg |
Introdución
O alcohol dodecílico, tamén coñecido como alcohol dodecílico ou dococosanol, é un composto orgánico. É un sólido, incoloro e inodoro cunha fragrancia especial.
O alcohol dodecílico ten as seguintes propiedades:
2. Insoluble en auga, pero soluble en disolventes orgánicos como éter e alcohol.
3. Ten boa estabilidade e baixa volatilidade.
4. Ten boas propiedades lubricantes e pódese usar como lubricante.
Os principais usos do alcohol dodecílico inclúen os seguintes:
1. Como lubricante, úsase para a lubricación de equipos e maquinaria industriais.
2. Como materia prima para surfactantes, pódese utilizar para preparar deterxentes e deterxentes.
3. Como disolvente e diluyente de colorantes e tintas.
4. Úsase como materia prima para sabores sintéticos, moitas veces usado na fabricación de perfumes e fragancias.
O método de preparación do alcohol dodecílico pódese sintetizar polos seguintes métodos:
1. Hidroredución de estearato catalizado por hidróxido de potasio.
2. Mediante a reacción de hidroxenación do dodeceno.
1. Aínda que o alcohol dodecílico é un composto relativamente seguro, aínda debe almacenarse ben pechado e evitar o contacto co osíxeno para evitar a oxidación.
2. Evitar reaccións violentas con oxidantes fortes e ácidos.